درک حقیر ماست از آن کوه سربلند

پهلو شکسته، ناله به هر بام و در بلند

پیش هزار نرگس اگرچه ملیح، پست

هیچ است نیز قامت شمشاد اگر بلند

جسمى چو غنچه در پس ستر عفاف، گم

روحى بزرگوار، شکیبا، نظر بلند

با تیغ لعن بر کف دشمن هجوم برد

فرصت نداد تا که کند او سپر بلند

عالم که »خیر« گفت بر آن پرسش غریب

ساکت نشست تا نشد آشوب شر بلند

مولا! هنوز طفل یتیمت نخفته است

 
آن نام را به نوحه تلخت مبر بلند

**شهید گمنام**

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: